Antyczni Romeo i Julia w Krakowie

Fot. I. Ramotowska

Opera Piramo e Tisbe Johanna Adolfa Hassego, którą mogliśmy słyszeć wczoraj w krakowskim ICE w ramach cyklu Opera Rara, to kameralny dramat na zaledwie trójkę wykonawców. Dwuaktówka Hassego okazała się dziełem nie monumentalnym i oszałamiającym trudnościami technicznymi, ale lirycznym, pełnym uczuć w ich najróżniejszych odcieniach. Znakomita orkiestra Europa Galante pod batutą Fabia Biondiego dała świetny występ. Obie głowne protagonistki - utytułowana Vivica Genaux i mniej od niej znana Desiree Rancatore - dały z siebie wszystko. Pozornie skromne, dwuaktowe dzieło okazała się dużą i bardzo przyjemną niespodzianką.
Pełna relacja tutaj.

Hasse znów na Opera Rara

Mat. promocyjne KBF

Jutro 20 stycznia w Centrum Kongresowym ICE w Krakowie pierwszy koncert tegorocznej odsłony Opera Rara. Tym razem koncertowa wersja Piramo e Tisbe Johann Adolfa Hassego.
Siroe, re di Persia Hassego w ubiegłym roku był znakomity, a Max Emanuel Cencic i Julia Lezhneva wznieśli się na szczyty wirtuozerii wokalnej (relacja tutaj).
Jak będzie tym razem? Vivica Genaux to wysoka klasa, a Europa Galante i Fabio Biondi to stali bywalcy krakowskich festiwali. Tak więc poziom jest zagwarantowany.
Relacja na blogu na pewno już w piątek!

"La clemenza di Tito" w Operze Narodowej

Finał; fot. I Ramotowska

To co prawda opera zdecydowanie niebarokowa, choć muszę przyznać, że Mozarta uwielbiam. Ale dzisiejsza wyprawa do Opery Narodowej miała nieco inny cel - chciałam posłuchać jak śpiewa Anna Bonitatibus - słynna włoska mezzosopranistka, którą do tej pory mogłam zobaczyć i posłuchać jedynie w Mezzo. A tu nagle na deskach naszego Teatru Wielkiego, w roli co prawda nie tytułowej, ale zdecydowanie pierwszoplanowej, jako Sesto - przyjaciel Tytusa, który go zdradza w imię miłości do kobiety, ale który uzyskuje za ten postępek przebaczenie - stąd przecież tytuł "Łaskawość Tytusa".
O inscenizacji - żywcem przeniesionej z brukselskiego Teatru La Monnaie z 2013 roku - napiszą na pewno znawcy Mozarta. Mnie uderzyła jedna sprawa - w tak ogromnym wnętrzu, z ogromną orkiestrą - grająca na współczesnych instrumentach - Mozart brzmiał zdecydowanie inaczej niż np. w Operze Kameralnej (tamtejszą inscenizacje "La clemenza di Tito" oglądałam przez kilku laty w ramach festiwalu Mozartowskiego). Inaczej, ale świetnie! Mimo że jestem zajadłą zwolenniczką wykonawstwa historycznego, uważam, że warto od czasu do czasu posłuchać takiej wersji muzyki dawnej. W zderzeniu z przepastną kubaturą teatru i tysiącem widzów, Wolfgang Amadeusz obronił się bez trudu. A Anna Bonitatibus - świetna!

Barokowe pasticcio w Filharmonii Narodowej

Les Arts Florissants; mat. pras. FN

Dzisiejszy koncert Les Arts Florissant w Filharmonii Narodowej potwierdził nadzwyczajną klasę legendarnego zespołu francuskiego. Świetna orkiestra, idealne, perfekcyjne wykonanie i młoda, ale w pełni profesjonalna grupa śpiewaków. Właściwie mogłabym użyć wszystkich najbardziej egzaltowanych przymiotników, ale posłużę się jednym: absolutnie doskonale, absolutnie perfekcyjnie, absolutnie swobodnie! Jak pewnie trzeba się czuć w wykonywanym repertuarze, żeby móc nim żonglować z taką swobodą i humorem!

Cała relacja tutaj.

Les Arts Florissants w Filharmonii Narodowej

Dziś dwie ważne wiadomości!

Jutro w Filharmonii Narodowej Les Arts Florissants zaprezentują barokową muzykę włoską Un Jardin a l'itallienne. Nie kryłam - zwłaszcza ostatnio, po koncercie grudniowym w Gdańsku - że jestem wielka fanką tej formacji. Muzycy francuscy największego formatu, wierzę, że niezawodni, jak zawsze.
A na początku marca Franco Fagioli w Krakowie - Capella Cracoviensis już oficjalnie zaprasza do ICE na Adriano in Siria Pergolesiego. Obok Fagiolego - zawsze wspaniała Romina Basso i wielu innych śpiewaków - szczegóły w kalendarium i stronie Capelli.
Będzie się działo!

"Weihnachts-Oratorium" Johanna Sebastiana Bacha - koncert drugi

Sześć kantat za nami! Finis oratorium; fot. I. Ramotowska

Kolejny dzień i kolejna porcja za nami. Tym razem również trzy kantaty - czwarta poświęcona obrzezaniu Jezusa i dwie ostatnie, piąta i szósta - opowiadające o przybyciu Mędrców ze Wschodu i darach, jakie złożyli nowo narodzonemu Zbawicielowi.
Znów kilka momentów wartych wzmianki - pięka aria Flosst, mein Heiland, flosst dein Namen - z lirycznym obojem d'amore i efektem "echa" - pięknie zaśpiewana przez Olgę Pasiecznik, która dziś miała znacznie większe pole do popisu niż wczoraj, Finałowy chorał (znów ten sam, ulubiony!) - ale tym razem w wersji z trąbami i kotłami, czyli całym barokowym triumfalistycznym entourage'm - zadziwiające, co Bach wyprawia z tą melodią!
Wykonanie znacznie lepsze niż wczoraj, jakby z muzyków spadło napięcie i trema. Orkiestra zwarta i precyzyjna, chór jak zwykle świetny, soliści bez pudła. Gdyby nie niemiłosiernie fałszujące rogi w pierwszym Choro - trudno byłoby się do czegoś przyczepić.
No i znów ta Bachowska perspektywa. Wohl kein schoner Furstensaal...

"Weihnachts-Oratorium" Johanna Sebastiana Bacha - koncert pierwszy

Władysław Kłosiewicz i soliści dzisiejszego koncertu; fot. I. Ramotowska

Za nami pierwszy koncert z cykl Oratorium na Boże Narodzenie Johanna Sebastiana Bacha. Całość Weihnachts-Oratorium BWV 248 składa się z sześciu kantat - trzy pierwsze mamy już za sobą.
Studio Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego pełne jak nigdy. Jednak Bach ma swoją rangę i potrafi wyciągnąć z domów słuchaczy nawet w taki zimny i śnieżny wieczór.
Każda z kantat ma nieco inny charakter. Pierwsza (Na pierwsze święto Bożego Narodzenia) - to "oratorium z trąbami" - radosne, triumfalne. Tym bardziej przejmująco brzmiał w nim chorał Wie soll ich dich empfangen, którego melodię, szczególnie lubianą przez kompozytora, dobrze znamy z Pasji wg św. Mateusza. Druga z kantat (Na drugie święto Bożego Narodzenia) to część liryczna. W trzeciej znów zmiana nastroju i znów słychać trąby, a bohaterami są pasterze składający Dzieciątku pokłon.
Wykonanie niestety nie olśniewające. Mam dużo zastrzeżeń, zwłaszcza do orkiestry. Rozpoczynająca druga kantatę Sinfonia w rytmie siciliany była tak rozkołysana, że chwilami całkowicie się rozpełzała. Chór bardzo dobry, a kilka momentów wartych zapamiętania - jak chociażby  aria tenorowa Frohe Hirten, eilt, ach eilet przepięknie zaśpiewana przez Jana Petryka czy duet z trzeciej części Herr, dein Mitleid, dein Erbarmen w wykonaniu Olgi Pasiecznik i Artura Jandy. Kołysanka Schlafe, mein Liebster wykonana przez Dorotę Lachowicz jak zwykle wzruszająca.
W sumie głowa pełna Bachowskiej muzyki, co zawsze jest cudowne. Ale tak to z Janem Sebastianem bywa. Wymiata z głowy wszystkie śmieci...

Bachowski maraton w Studiu Lutosławskiego

J.S. Bach

Dla wszystkich spragnionych dystansu i nieco szerszego muzycznego "oddechu" Warszawska Opera Kameralna ma propozycję. To Oratorium na Boże Narodzenie - Wiehnachts-Oratorium BWV 248 Johanna Sebastiana Bacha w ramach cyklu organizowanego wespół z radiową Dwójką, czyli radi/o/pera. Jak zwykle koncerty odbęda się w Studiu Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego, a wykonanie rozłożono na dwa wieczory - 15 stycznia usłyszymy części I, II i III, a 16 stycznia pozostałe, to jest IV, V i VI. Zaśpiewają: Olga Pasiecznik, Dorota Lachowicz, Jan Petryka i Artur Janda, a zagra oczywiście Musicae Antiquae Collegium Varsaviense z towarzyszeniem Warszawskiego Chóru Kameralnego. Całość poprowadzi Władysław Kłosiewicz.
Mimo iż wszyscy chylą głowę przed "kantorem z Lipska" - tak naprawdę usłyszeć na żywo całe Bachowskie oratorium wcale nie jest łatwo. Nie zmarnujmy tej okazji!

"Madrigali guerrieri et amorosi" na Zamku Królewskim

Fot. I. Ramotowska

Po latach posuchy wielbiciele Monteverdiego mają ostatnio sporo możliwości obcowania z muzyką "boskiego" Claudia. Po grudniowym koncercie na festiwalu Actus Humanus w Gdańsku, gdzie posłuchać mogliśmy absolutnie doskonałego wykonania przez śpiewaków z Les Arts Florissants utworów z pierwszej i drugiej księgi madrygałów (relacja tutaj), artyści z warszawskiej Opery Kameralnej - tym razem pod kierunkiem włoskiego dyrygenta i klawesynisty Marca Vitale - zaprosili na koncert z wybranymi utworami kompozytora na Zamek Królewski w Warszawie. Muzycy z WOK goszczą tu ostatnio często i chętnie, podobnie jak na scenie Teatru Stanisławowskiego w Łazienkach, i trzeba przyznać, że w obu tych wnętrzach świetnie słucha się muzyki barokowej.
Wybór nie był szczególnie oryginalny - słuchaliśmy utworów znanych i popularnych, także z płyt innych wykonawców, ale - jak nieśmiertelny inżynier Mamoń - najbardziej kochamy te kawałki, które już znamy. Było więc dobrze.
A pełniejsza relacja tutaj.

Kalendarium

Zamek Królewski, Sala Wielka
fot. S. Ramotowska

Pierwszy kwartał nowego roku niemal pęka w szwach. Aż roi się w nim od wydarzeń muzycznych, od których zadrzeć może serce miłośnika opery barokowej.
Szykują się trzy premiery, w tym dwie absolutnie obowiązkowe! To Piramo e Tisbe Johanna Adolfa Hassego w ramach Opera Rara w Krakowie 28 stycznia i Ariodante Georga Friedricha Haendla w Warszawskiej Operze Kameralnej 13 marca. A pod koniec marca Misteria Paschalia w Krakowie!
Również warszawscy melomani nareszcie nie mogą narzekać - barok w Łazienkach Królewskich, na Zamku, w Operze Kameralnej i Studiu Lutosławskiego.
Na blogu znajdzie się z pewnością mnóstwo nowych relacji - a pierwsza już jutro - Madrygały Monteverdiego na Zamku Królewskim!
Zapraszam!